Μάντελ, Ρόμπερτ

(Robert Mundell, 1932 –). Καναδός οικονομολόγος. Σπούδασε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), απ’ όπου έλαβε διδακτορικό τίτλο το 1956, και στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE). Αρχικά δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και στο Κέντρο Ανώτερων και Διεθνών Σπουδών του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς της Μπολόνια, πριν ενταχθεί στο επιστημονικό προσωπικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το 1961. Από το 1966 έως το 1971 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και παράλληλα ήταν εκδότης του περιοδικού Πολιτική Οικονομία. Από το 1974 διδάσκει οικονομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Διετέλεσε σύμβουλος σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή κ.ά. Έγραψε πολλά άρθρα και βιβλία και είναι ο συντάκτης του πρώτου σχεδίου για ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, καθώς και ο εμπνευστής της θεωρίας των βέλτιστων νομισματικών περιοχών. Εκτός αυτών, είχε σημαίνοντα ρόλο στην ανάπτυξη της θεωρίας της μεικτής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, της θεωρίας του πληθωρισμού και των επιτοκίων και της ανάπτυξης, της νομισματικής προσέγγισης του ισοζυγίου πληρωμών και των οικονομικών της ζήτησης. Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται τα Διεθνές νομισματικό σύστημα: σύγκρουση και ανασυγκρότηση (The international monitary system: conflict and reform, 1965), Νομισματική θεωρία: επιτόκια, πληθωρισμός και ανάπτυξη στην παγκόσμια οικονομία (Monetary theory: interest, inflation and growth in the world economy,1983), Χρέη, ελλείμματα και οικονομική απόδοση (Debts, deficits and economic performance,1991), Οικοδομώντας τη Νέα Ευρώπη (Building the New Europe,1992) κ.ά. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ οικονομικών επιστημών για την ανάλυση της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής κάτω από διαφορετικά καθεστώτα νομισματικών iσοτιμιών και για την ανάλυση των βέλτιστων νομισματικών περιοχών.